NeuroLus
Genre: Emotional Ballads
Taal: Nederlands
🎧 De shutdown-loop in zes gezichten
Soms breekt iets niet met een knal, maar met een fluistering.
Een licht dat te fel brandt.
Een trui die te hard schuurt.
Een gedachte die te luid blijft hangen.
"NeuroLus" vertelt het verhaal van een shutdowncyclus in zes fases
— een patroon dat zich steeds opnieuw herhaalt voor wie leeft
met sensorische overbelasting, masking en chronisch overfunctioneren.
Elk nummer is een momentopname in dat proces.
NeuroLus is geen verhaal van heling.
Het is een verhaal van herkenning.
Van jezelf verliezen en toch telkens weer opstaan, zelfs als je weet waar het naartoe gaat.
Dit is geen happy end.
Dit is een waarheid waar geen masker tegen opgewassen is.
Dit is leven op breuklijnen.
En zingen met trillende handen.
Met lichte wanhoop en veel zelfkennis:
Ik weet het.
Echt.
Deze fases herken ik zelfs in het donker,
met mijn ogen dicht,
achterstevoren
én in het Latijn.
En toch doe ik alsof het me verrast.
Omdat zelfinzicht en zelfbehoud niet noodzakelijk vrienden zijn.
🎵 Mijn eiland
De wens om met rust gelaten te worden,
niet als vlucht, maar als noodzaak.
Een prelude van bescherming,
voordat het misgaat.
Hier adem ik zacht
In het tempo van mezelf
In een taal die niemand stoort
Fase 1: Afbakening / Innerlijke grens
Wat gebeurt er?
In deze fase voel je het al: je grens komt dichterbij.
Je voelt dat de wereld te luid is,
dat de maskers zwaar worden,
dat sociaal functioneren een last is.
Je wil ruimte, rust, afstand.
Niet omdat je 'asociaal' bent,
maar omdat je systeem vraagt om zuurstof.
Dit is de innerlijke weerstand vóór de storm.
Vaak onzichtbaar.
Vaak genegeerd.
🎵 Het raast en het dondert
De wereld komt niet binnen — ze beukt zich naar binnen.
Licht, geluid, geur, aanraking: alles te veel. Alles tegelijk.
Het raast en dondert
Ik heb geen verweer
Het blijft maar komen
Sloopt me, keer op keer
Fase 2: Overload
Wat gebeurt er?
De prikkels komen sneller en harder.
Elk geluid lijkt te schreeuwen, elke geur brandt,
elke aanraking is te veel.
Je brein raakt overspoeld.
Deze fase is nog actief — je lijkt 'er nog te zijn',
maar innerlijk ben je al aan het verdrinken.
De storm is ingezet, en je zoekt tevergeefs een uitweg.
🎵 Shutdown Mode
Niets gaat nog. Geen woorden. Geen handelingen. Geen tijd.
Je lichaam leeft, maar jij bent weg.
Shutdown Mode
bescherming aan
Geen woorden,
gedachten
of bestaan
Fase 3: De crash
Wat gebeurt er?
De overload wordt te groot,
en je systeem schakelt zichzelf uit.
Niet uit zwakte,
maar als overlevingsmechanisme.
Je lijkt misschien kalm of 'plots stil',
maar vanbinnen is het alsof alles op slot zit.
Taal verdwijnt,
emoties worden onbereikbaar,
en je gedrag wordt automatisch
of verdwijnt volledig.
Dit is shutdown.
🎵 De tijd vertraagt
Er is stilte, maar geen rust.
Een gevoelloze pauzestand waarin niets hoeft,
maar ook niets meer kan.
Ik ben verloren in het niets
De wereld draait maar ik sta stil
Fase 4: Post-shutdown / dissociatie
Wat gebeurt er?
Na de crash volgt een fase van vertraagd bewustzijn.
Je denkt traag, voelt weinig, en beweegt alsof je onder water leeft.
Je komt niet 'uitgerust' uit een shutdown.
Integendeel:
je bent uitgeput,
onthecht,
verdoofd.
Deze fase is moeilijk uit te leggen,
omdat je zelf amper aanwezig bent om haar te beschrijven.
🎵 Het morgenlicht
De wereld roept weer, zachtjes.
Je test de randen van jezelf,
maar alles voelt nog breekbaar.
Voorzichtig beweeg ik door het morgenlicht
Geen sprong van vertrouwen, slechts een vergezicht
Fase 5: Voorzichtig herstel
Wat gebeurt er?
Er komt een moment waarop je voelt
dat er nét genoeg energie is om iets te proberen.
Een klein stapje.
Een korte boodschap.
Eén taak.
Niet omdat je klaar bent,
maar omdat je moet oefenen.
Deze fase gaat traag,
in een ritme dat anderen vaak niet begrijpen.
Maar het is het begin van opnieuw verbinden met de wereld
— binnen jouw mogelijkheden.
🎵 De toekomst is al geschreven
Je kent het pad. Je kent het einde.
Maar je loopt toch — net iets sterker, net iets wijzer.
Of dat denk je.
De toekomst is al geschreven in het zand
Elke stap een echo van een oud verband
Fase 6: Herhaling / zelfverraad
Wat gebeurt er?
Je begint opnieuw.
Je gaat terug aan het werk,
voert gesprekken,
doet alsof het goed gaat.
Maar diep vanbinnen weet je:
dit is het begin van dezelfde cyclus.
Je kent het verloop.
Je herkent de signalen.
En toch... je doet weer mee.
Omdat stoppen geen optie lijkt.
Omdat je denkt dat het deze keer misschien wél lukt.
Dit is de meest wrange fase:
weten wat komt,
en toch weer in het spoor stappen.
Reactie plaatsen
Reacties