NeuroStroom
Genre: Singer-Songwriter
Taal: Nederlands.
Tussen verdwalen en herinneren
NeuroStroom is geen schreeuw om aandacht, maar een fluistering die blijft hangen.
Dit album vertelt in negen Nederlandstalige songs het verhaal van leven met een brein dat anders stroomt.
Over maskers die zo goed passen dat je jezelf erin verliest.
Over de muren die je bouwt voor veiligheid, maar die ook isoleren.
Over de dans tussen aanpassing en verlangen naar jezelf zijn.
De teksten raken thema’s zoals:
-
identiteitsverlies door chronisch maskeren
-
perfectionisme en zelfkritiek
-
overprikkeling en emotionele uitputting
-
de onzichtbare kost van ‘goed functioneren’
-
het stille verzet tegen verwachtingen die nooit van jou waren
De titel verwijst naar de innerlijke stroom van gedachten,
gevoelens en herinneringen die niet altijd logisch, maar altijd echt is.
NeuroStroom beweegt als een rivier:
soms rustig en helder,
soms kolkend en troebel,
maar altijd onderweg.
Dit is een album voor wie leeft met autisme, ADHD, overprikkeling,
of simpelweg met het gevoel altijd nét naast de norm te vallen.
Maar het is ook een uitnodiging voor iedereen die ooit een masker opzette om aanvaard te worden,
en daarna vergat hoe hun eigen gezicht eruitzag.
Voor mensen die tekst boven stijl verkiezen, en stilte boven lawaai.
🎵 Verdwijnend Spiegelbeeld
Een aangrijpend openingsnummer over identiteitsverlies door chronisch maskeren.
Elke rol die de spreker speelt – grappig, verstandig, sterk, klein – is afgestemd op anderen. Maar achterblijft een leegte. De spiegel toont een onbekend gezicht.
Deze song verwoordt de existentiële vraag: Bestaat er nog een ik als ik altijd iemand anders moet zijn?
🎵 Mijn Eiland
Een ode aan het persoonlijke toevluchtsoord in een wereld vol druk, oordeel en tempo.
De ik-persoon vergelijkt zichzelf met een bloem in de schaduw en een vlinder in de storm. Haar eiland is geen ontsnapping, maar een noodzakelijke plek waar ze mag ademen op eigen ritme.
Een krachtig maar zacht manifest voor neurodivergente autonomie.
🎵 Mijn Eigen Rechter
Een indringende beschrijving van zelfkritiek die zwaarder weegt dan eender welk extern oordeel.
De ik-persoon is haar eigen rechter, streng, genadeloos en onvermoeibaar. Waar anderen mildheid krijgen, krijgt zij alleen eisen.
De song toont het keurslijf van perfectionisme en hoe zelfveroordeling vaak diepgeworteld is in overlevingsstrategieën.
🎵 Dansen Met Schaduwen
Over het onzichtbaar zijn in een wereld vol verwachtingen.
De ik-figuur danst op muziek die niet de hare is, met bewegingen die passen in het decor, maar niet in haar ziel.
Een metaforische dans vol leegte, waarin schaduwen meer waarheid bevatten dan de lichten van het toneel.
🎵 Dag En Nacht
Een tweeluik van functioneren overdag en instorten ’s nachts.
Overdag werkt alles op automatische piloot – glimlach, taken, controle. ’s Nachts valt het masker af, maar ook de rust blijft uit. De cyclus herhaalt zich.
Een stille getuigenis van uitputting bij mensen die “goed functioneren”, maar dat tegen een mentale tol doen.
🎵 Blijf Bij Jezelf
Een bemoedigende boodschap aan het jongere zelf – of aan iedereen die leerde dat aanpassen veiliger is dan opvallen.
De song erkent de pijn van vervorming, maar nodigt uit tot terugkeren naar jezelf.
“Blijf bij jezelf als je durft” wordt een bezwering tegen de druk van sociale gewenning en externe normen.
🎵 Mijn Eigen Gevangenis
Over het bouwen van een veilige cocon die tegelijk ook een isoleercel wordt.
De muren zijn zelf gekozen – voor rust, controle, voorspelbaarheid. Maar de vraag rijst: Ben ik hier veilig, of gevangen?
Een genuanceerd portret van autistische overprikkeling en het spanningsveld tussen zelfbescherming en eenzaamheid.
🎵 Geleend Gezicht
Een klaagzang over maskers die zó goed passen voor de ander, dat je jezelf niet meer herkent.
De ik-persoon bouwt een perfect aanvaardbaar alter ego – maar raakt daarbij zichzelf kwijt.
“Als ik het masker afdoe, laat jij me dan nog binnen?” is de centrale vraag. Een schrijnend pleidooi voor erkenning zonder filter.
🎵 Ik Herschrijf Mezelf
Over jezelf zodanig aanpassen aan de ander dat je letterlijk herschreven wordt.
De zinnen worden afgerond vóór ze uitgesproken worden. De stem wordt ingehouden nog voor ze bot kan zijn.
Het slotnummer is een zachte woede: de spreker weet wie haar vormde – maar zoekt nu terug naar het meisje van voor het herschrijven.
Reactie plaatsen
Reacties