💔 Voor haar, ooit ik.
Er was ooit een versie van mij die durfde dromen voor ze leerde aanpassen.
Welkom bij Atypicana.
Hier draait het niet om wat je ziet, maar om wat je meestal mist.
Achter het “goed bezig” zit vaak een hoofd dat te luid is vanbinnen.
Achter het masker zit geen toneel, maar overleving.
Muziek voor wie functioneert op automatische piloot,
voor wie glimlacht terwijl het brein op springen staat.
Geen zweverige zelfzorg, maar rauwe herkenning, sarcasme en stilte die zingt.
Dus kom binnen. Luister.
En oordeel niet te snel — tenzij je de chaos herkent.
“Coping well, you say?”
Het is niet omdat jij het niet ziet, dat het er niet is.
Achter de stilte zit ruis.
Achter het lachen zit overleven.
Deze track is geen klaagzang.
Het is een sarcastisch antwoord op een vraag die te vaak gesteld wordt:
“Maar het lijkt alsof je het goed doet?”
Luister.
En kijk opnieuw.
Atypicana is geboren uit een late diagnose.
En uit alles wat eraan voorafging.
Jaren van aanpassen, verdraaien, verdoven.
Van 'goed functioneren' terwijl het hoofd in stilte brandde.
Het is een creatief overlevingsmechanisme tijdens een AuDHD-burn-out en een bijbehorende shutdown die alles stillegde
— behalve de nood om eindelijk te spreken.
Maar spreken lukt niet altijd. Niet als je jarenlang geleerd hebt om te zwijgen.
Daarom: teksten. Daarom: muziek. Daarom: AI.
Atypicana gebruikt AI als verlengstuk van de stem die nooit mocht klinken — niet om te verbergen, maar om eindelijk zichtbaar te maken.
Dit project is geen therapie, geen zelfhulp, geen pleidooi.
Het is een spiegel voor wie zich herkent in het niet-herkend worden.
Een uitlaatklep, een kunstmatige ademhaling, een manier om alsnog te bestaan wanneer "passen in de wereld" geen optie was.
🎵 Albums
✍️ Brain Notes
🪞 De reflectie die jij wou
Ze zeggen: “Wees gewoon jezelf.”Maar wat ze bedoelen is:“Wees jezelf, zolang dat niet schuurt. Niet botst. Niet anders voelt.”
📉 Shutdown
Een shutdown is géén pauze. Géén wellnessmoment. Géén burn-outje light.
🪫 Functioneren op 0%
Over het mechanisme van doorgaan ondanks complete uitputting,een automatische overlevingsstand die wordt verward met 'goed functioneren'.
🧘♀️ Rust is overrated
Deze tekst fileert de mythe dat “rust nemen” de universele oplossing is voor vermoeidheid of overprikkeling. Ze legt uit hoe rust voor neurodivergente breinen geen vanzelfsprekend herstel is, maar een energieslopend logistiek project vol innerlijk lawaai, onbegrip en goedbedoelde maar misplaatste adviezen.
😪 Vermoeidheid
Deze tekst beschrijft het sarcastisch-realistische gevecht met chronische vermoeidheid bij neurodivergentie. Geen burn-out, geen dipje, maar een constante low battery-modus die alleen lijkt te werken onder fictieve “perfecte omstandigheden”.
😕 RSD: Was ik té veel?
Je denkt dat iemand je negeert.Je checkt hun bericht.Geen smiley.
🦸♀️ AUDHD, Superkracht?
Ze noemen het een superkracht.Ik noem het een dubbele batterij die altijd leeg is.